”Sözün en güzeli, söyleyenin doğru olarak söylediği, dinleyenin de yararlandığı sözdür. “
SÖZ VE FİKİR
Pasoloni der ki: “Bana sözcüklerle söylenen her şey yalan gibi geliyor.”
Aristo da : ”Sözün en güzeli, söyleyenin doğru olarak söylediği, dinleyenin de yararlandığı sözdür. “ der.
Bu gün noter tasdikli yazılar ile de söylense somut bir veri gözle görülür bir delil olmadıkca inandırıcı olamıyor.Nedir bahse konu olan? Elbette söz ve fikir …
Sözü yele verdik, geçelim… Sözler önce namus sayılırdı, sonra bono senetlerine dönüştü, daha sonrası ise doğru bile olsa yalan kuyularında bir yankıdan ibaret artık.
Fikirler de sözcüklerle ifade ediliyor değil mi? Fikirleri olmayanlar … Fikirleri olanlar… Fikirleri olanlara burun kıvıranlar…
Bir çok insanın içi boş ama dışı cilalanmış fikirlerini ulu orta söyleyerek itibara alındığı, koruk fındığın kabuğunu doldurmayacak kadar safsata fikirlerin gündemi değiştirdiği, kara cahil adamların, ham softa-kaba yobazların sözlerinin vecize olarak kabul edildiği, kışkırtıcı, tahrik edici küfür yerine konulan sloganların günlük hayatı düzenlediği, “milyonlarca dolarlık transfer ücreti alarak gazete köşesi kapanların şirket menfaatlerini günlük siyaset olarak gösterdiği”, cehaletin, kör taasubun karanlığının aydınlık gelecek olarak sunulduğu, yabancı ülkelerin istihbarat servislerine ajanlık yapanların yazılarla veya her bulduğu yerde ateşli hitabetler sergilemeye çalışarak ortalığı bulandırdığı, kişisel husumetlerini kusmak için fırsat yakalayanların büyük yazar, büyük adam, büyük siyasetçi, büyük iş adamı addedildiği, tek özellikleri topluma ait değerler ile alay etmek ve aşağılamak olanların entellektüel kişilikler olarak görüldüğü, daha doğrusu kendilerini öyle sandıkları bir Türkiye’de…
Yüreği bu toplumun değerlerini korumak için atan, kalbi vatan sevgisi ile çarpan, Allah korkusundan başka korkuyu tanımayan, sıfatı olmadığı için ne kadar büyük fikirler ortaya koyarsa koysun sesini duyuramayan, toplumsal servetin eşitce paylaşıldığı bir Türkiye hayali ile yanan, başarabilirse böyle bir ülke yaratmak isteyen toplumun ferdi olmak isteyen, bize ait olan değerlerlerle alay edilmesini içine sindiremeyen, bu kadar boş konuşan, bu kadar çok konuşan, bu kadar katı ve sert konuşan, kalpleri katı insanların yanında benim fikirlerimi kimse ciddiye almaz diyen, “biz bağımsız”, “biz sömürüsüz”, “biz huzur içinde bir Türkiye’de yaşamak istiyoruz” diyenlerin,
Elbette "Fikri Yoktur"
.
Onların idealleri vardır…
Onların idealleri vardır…
Bu büyük ideallerin gerçekleşmesi için karıncalar gibi didinirler, arılar gibi çalışırlar. Bunlar akbabalarin cirit attığı ortamlarda bir aslan asaletiyle hedefi kollarlar.
Öyle değil mi “fikrim yok”çular? Öyle değil mi “fikrim çok” çular?
İvan pavlov der ki: “Herşeyi bildiğini sanma! gerçekte çok bilgili olsanda kendine Cahilim diyebilecek cesaretin olmalı.”
Montaigne de der ki: “İnsanlar başaklara benzerler, içleri boşken başları havadadır, içleri doldukça eğilirler.”
Veysel Şensoy
