Hediyeleri alan öğrencilerin mutluluğu görülmeye değerdi.
DENİZ FENERİ DERNEĞİ’NDEN
AKKUŞLU ÖĞRENCİLERE YARDIM
Deniz Feneri Derneği tarafından Akkuş Yeşilgüneycik Çardak İlköğretim Okulu öğrencilere kırtasiye yardımı yapıldı. Okul Öğretmeni Abdurrahim ANLAR’ın girişimi sonucu kargo ile Deniz Feneri Derneği tarafından gönderilen yardım kolileri İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü tarafından teslim alındı. 22/12/2010 Çarşamba günü İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü tarafından Yeşilgüneycik Çardak İlköğretim Okulu’na götürülerek öğrencilere dağıtıldı. Deniz Feneri Derneği tarafından gönderilen hediyeleri alan öğrencilerin mutluluğu görülmeye değerdi.
Bu hediyeleri öğrencilerimize gönderen Deniz Feneri Derneği’ne ve bu yardıma aracı olan Yeşilgüneycik Çardak İlköğretim Okulu Öğretmeni Abdurrahim ANLAR’a teşekkür ederiz.
yapılan bu yardımları şahsıma yapılmış kabul ediyorum yardım yapan ve yardım yapmaya vesile olan herkeze teşekkürü borç bilip sizleri yüce ALLAH emanet ediyorum SAĞ OLUNUZ.
Her yaşanmışlık izler bırakır insanın yüreğinin derinliklerinde. Ben de böyle bir iz taşıyorum. Çıplak, minik ayaklarıyla küçük bir öğrencim basmıştı yıllar önce.
Bir Mayıs öğleden sonrası dersim bitmiş okuldan ayrılıyordum. Bahçede 6. sınıflardan bir grup öğrenci oynuyordu. Erkekler top peşinde koştururken kızlar ip atlamayı tercih etmişlerdi. Bir an durdum, onları izledim bir müddet. Ne bitmez tükenmez bir enerji biz de böyleydik değil mi? diye geçirirken aklımdan gözüm Fatma’nın ayaklarına takıldı. Fatma taşların üzerinde zıp zıp zıplıyor ve üstelik bunu çıplak ayaklarla yapıyordu. Şaşırmıştım Seslendim…Geldi Fatma.
– Yavrum neden ayakların çıplak ayakkabın yok mu senin? Daha sorumu bitirmemiştim ki Fatma koşmaya başladı bir taraftan da olmaz olur mu öğretmenim hem de kırmızı diye bağırıyordu. Elinde bir çift kırmızı papuçla geldi.
– Bakın babam bayramda aldı üç bayramdır istiyordum.
– İyi ya yavrum peki neden ayağında değil? Canın yanmıyor mu taşlardan?
– Yansın varsın hocam, bayramda yırtık ve eski ayakkabılarla gezmek daha çok yakıyor canımı
İçimde derin bir acıyla saçlarını okşamaktan başka hiçbir şey yapamadım. Ve o gün bu gündür her kırmızı papuç gördüğümde yüreğimde bir yer sızlar.
İçlerinde Fatmalar olacak mı bilinmez ama bildiğim şu ki onlara ulaştırılacak her bayramlıkta gülecek yüzleri. Ne ayakları ne de yürekleri acıyacak artık…
Remzi Gümüş
Bu ve bunlar gibi pırıl pırıl yavrularımızı geleceğe daha donanımlı ve çevresine duyarlı yetiştirmek için el ele gönül gönüle olmak gerekli. Güle Güle kullansınlar…
iyi günler hocam
ben de o okulda okudum ve şimdi bir öğretmen adayıyım. sizin gibi yardım sever iyi yürekli öğretmenlerin desteği olmasaydı bu günlere gelemezdim. emeğiniz boşa gitmeyecektir, tertemiz bir gelecek yetiştiriyorsunuz. teşekkürler öğretmenim 🙂
Yardım alan çocukların, resimlerine baktım.mutluluk,sevinç,neşe tarif edilemez boyutlarda. ne kadar güzel… yardıma öncülük yapan sayın öğretmenime başarılar ve mutluluklar dilerim. sizlere bu ülkemin çok ihtiyacı var…