Akkuş’ta yaşayan herkesin, gurbettekilere kıyasla kendi çapı ve konumuna göre, ellerinden geldiğince daha çok çaba sarf etmesi, daha yaşanır bir hale getirmesi ve Akkuşu hak ettiği yere taşıması gerekmektedir..Yoksa içinde yüzdüğü halde suyun farkına varmayan balık misaline döner…Dışarı çıktığında iş işten geçmiştir….
KADİR KIYMET BİLMEK VE KENDİNE GELMEK ÜZERİNE
Bilmem nasıl anlatılır bir ananın evladını büyütürken çektiği çilenin büyüklüğü…Onu gecenin en baskın saatlerinde, uykunun en tatlı anında, çocuğunun ağlama sesine uyanıp, sıcak yatağını terk eden analara sormak lazım gelir..Anaların, babaların derdini gene aynı feleğin çemberinden geçen analar babalar bilir..Ancak; kendisi de ata olduğu halde, kendince bahaneler üreterek, imkanı olmasına rağmen Bayram’da Seyran’da anasını babasını ziyaret etmeyen, hatırını gönlünü almayan, belki de atasını kabir’e kalbi kırık gönderecek, mahşerde de utancından Ata’sının yüzüne bakamayacak olanlar yok değildir…BU TİP KİMSELER KENDİLERİNİ KURTARAMADIKLARI GİBİ DE KURTARAMAZLAR..Hayatın merkezinin kendilerinden başlayarak, aileleri, akrabaları, mahalleleri, köyleri, İlçeleri, İlleri, Bölgeleri, Ülkeleri ve nihayet Dünya olduğunun farkında değillerdir…İşte bu sıralama bozulduğu an dengeler bozulur..Dünyayı kurtarayım derken kendisini uçurumun kenarında bulur…
İLİM İLİM BİLMEKTİR..İLİM KENDİN BİLMEKTİR..SEN KENDİN BİLMEZ İSEN..BU NİCE OKUMAKTIR..(Yunus Emre)
Neden bu teşbihle söze başladık..Bence insanın içinde bulunduğu ortama göre, Anası babası gibi değer vermesi gereken bir şeyler vardır ki; değerini kaybedince anlar..Sağlığında bunun değerini bilmediyse, ah vah etmenin, ağlamanın sızlamanın bir anlamı ve faydası olmaz..
AKKUŞ’ta bizim bir nevi anamız babamızdır..Onun kucağında dünyaya geldik..Onun bağrında büyüdük..Yeşil çayırlarında koşup oynadık..Bahar dallarının altında gölgelendik..Dünyayı onun penceresinden gördük..Biz ve bizden önceki nesiller gaz lambasını, yayan şehir’e gitmeyi orada gördük..Dünyanın, Türkiye’nin şahane bölgeleri olabilir…Dört dörtlük turistik, modern mekanları olabilir..Ama Akkuş Akkuşlular için başkadır..En azından ilk göz ağrısıdır..
Ancak; bunu buradan göçüp gidenler yakinen bilir..Dumanlı dağlarını özlerler, öyleki delicesine koşarak sislerin arasında dalmak isterler..Akkuş onlar için bir nefes cıgaradır..İki parmağın arasından kaybolan mavimsi bir hayal gibidir..Gözlerde özlem, boğazda düğümlenen bir hasrettir…ELBETTE BUNU AKKUŞLU OLMAYANLAR VEYA KENDİNİ AKKUŞLU HİSSETMEYENLER ANLAMAZ..ZATEN SÖZÜMÜZ ONLARA DEĞİL…
G
elelim suyun içindeki balığa..Yani Akkuşta yaşayıp ta, Akkuşun farkında olmayan bizlere..Taa Katar’da yaşayan adam (Veysel ŞENSOY) İstanbul, İstanbul diye inlemiyor..Her kelimesinde Akkuş Akkuş var…PARASAL BİR KARŞILIK GÖRMEYEN İNTERNET SİTESİ KURUCULARI VE YÖNETİCİLERİ NEDEN ZAMANLARINDAN VE KENDİLERİNDEN FEDAKARLIK EDEREK, ONCA EMEK HARCIYORLAR, NEDEN BİZİM DUYMADIĞIMIZ HAKARETLERE KATLANIYORLAR..???Bunun gibi, Ankara’da İstanbul’da Ünye’de yaşayan, bu topraklarda doğmuş ve sağa sola savrulmuş insanların merkezi neden Akkuş..?? Neden alıp başını gittiler de yüreklerini burada bıraktılar..Neden gözleri hala geride…Çünkü AKKUŞ bir anadır..Sıcak, şefkatli ve güler yüzlüdür…Dünyanın öbür yanına gitseniz de Argan yaylasından beri gülen yüzünü görür gibi olursunuz..Akkuşun gürgenlerinin ezgisine kendinizi bıraktığınızda, usul usul salınan başı dumanlı gürgen ormanlarının ferahlığında bulursunuz kendinizi…
EEE..sözü çok uzattık ama; Sözün özü o ki; Akkuş’ta yaşayan herkesin, gurbettekilere kıyasla kendi çapı ve konumuna göre, ellerinden geldiğince daha çok çaba sarf etmesi, daha yaşanır bir hale getirmesi ve Akkuşu hak ettiği yere taşıması gerekmektedir..Yoksa içinde yüzdüğü halde suyun farkına varmayan balık misaline döner…Dışarı çıktığında iş işten geçmiştir….Saygı ve selamlarımı sunarım
Yüksel Mürsel KARAYİĞİT
